Yaş 30…
Yeni yeni tanımaya başlıyorsun
İnsanları
Duyguları
Düşünceleri..
Yeni yeni anlamlandırıyorsun
Hayatı..
Masallardaki gibi toz pembe bir dünyanın olmadığını,
Siyahlar-beyazlar kadar grilerin de olduğunu..
Zaman zaman bir yük oluyor dünya
İnsanın sırtında
Taşı taşıyabildiğin kadar..
Taşıyamıyorsun
Omuzlarında ağırlaşıyor
Ağırlaşıyor
Ağırlaşıyor
Bırakıveriyorsun birden
Dünyan avuçlarından kayıp gidiyor
Gidiyor
Gidiyor..
Sonra zamanla bir bakıyorsun ki
Sen büyümüşsün
Evrene karışmışsın..
Artık gökyüzüsün
Yıldızlarsın
Bazen bir güneşsin
Bazen de bir ay..
Belki de evrenin kendisi olmuşsundur..
Ve işte o zaman anlıyorsun, bu evren nasıl var olmaya devam edebiliri..
Sevdikçe,
Sarıldıkça,
Güzel/iyi/sevgi dolu sözleri dile getirdikçe,
Kin tutmayacak/kibirli olmayacak kadar özgür oldukça,
Yüreğinde kırgınlık yerine sımsıcak sevgi barındırdıkça,
İçindeki çocuğa şefkat gösterdikçe,
Kalbinin ve ruhunun hep çocuk kalmasına izin verdikçe…
Sevgilerimle,
Uzm. Psk. Melis Kümbetlioğlu
